kogoś na miazgę

См. также в других словарях:

• miazga — Zetrzeć, rozbić, zgnieść itp. kogoś, coś na miazgę; zrobić z kogoś, z czegoś miazgę «zniszczyć doszczętnie kogoś lub coś, odnieść nad kimś całkowite zwycięstwo»: Precz stąd! Wasze miejsce jest w kryminale! (...) I żeby mi się więcej na oczy nie… …   Słownik frazeologiczny

• zetrzeć [stłuc, zgnieść i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}na miazgę {{/stl 13}}{{stl 7}} zupełnie, nieodwracalnie coś zniszczyć, pokonać kogoś; unicestwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zetrzeć nieprzyjaciela na miazgę. Walący się dom zgniótł na miazgę stojące obok… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …   Słownik frazeologiczny

• miazga — ż III, CMs. miazgazdze, blm «bezkształtna, spoista masa powstała zwykle na skutek rozbicia, zgniecenia, stłuczenia czegoś» Miazga owocowa. Zbić, rozbić, zgnieść, zgruchotać coś na miazgę. ∆ anat. Miazga zęba a. miazga zębowa «miękka, silnie… …   Słownik języka polskiego

• zetrzeć — coś w pył zob. pył. Zetrzeć kogoś, coś na miazgę zob. miazga. Zetrzeć kogoś, coś na proch, w proch zob. proch 8. Zetrzeć kogoś, coś z powierzchni ziemi zob. powierzchnia 3 …   Słownik frazeologiczny

• miażdżyć — ndk VIb, miażdżyćdżę, miażdżyćdżysz, miażdż, miażdżyćdżył, miażdżyćdżony «gnieść, kruszyć, tłuc coś na drobniutkie części, na miazgę; rozgniatać, rozbijać, rozkruszać» Miażdżyć żwir. Głaz miażdży komuś nogę. przen. «niszczyć doszczętnie,… …   Słownik języka polskiego

• miazga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. miazgazdze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bezkształtna, gęsta masa powstała z czegoś, z kogoś całkowicie zgniecionego, rozbitego, startego itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miazga… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miażdżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, miażdżyćdżę, miażdżyćdży, miażdżyćdżony {{/stl 8}}– zmiażdżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgniatać, rozbijać, tłuc coś na miazgę; kruszyć,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stłuc (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. tłuc (się) I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zbić [i syn.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}na kwaśne jabłko; zetrzeć [stłuc, zgnieść i in.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tłuc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, tłukę, tłucze, tłucz, tłukł, tłukli, tłuczony {{/stl 8}}– stłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać na drobne kawałki, niszczyć przez uderzanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zgnieść — dk XI, zgniotę, zgnieciesz, zgnieć, zgniótł, zgniotła, zgnietli, zgnieciony, zgniótłszy zgniatać ndk I, zgnieśćam, zgnieśćasz, zgnieśćaj, zgnieśćają, zgnieśćał, zgnieśćany 1. «ścisnąwszy utworzyć na czymś załomy, pozbawić gładkości; zmiętosić,… …   Słownik języka polskiego